ایمپلنتی که علائم بیماری پارکینسون را معکوس کرد

“تونی هاولز” (Tony Howells)، اولین فردی که این درمان را به عنوان بخشی از یک کارآزمایی دریافت کرد، می‌گوید که تاثیر آن “شگفت انگیز” بوده است.

۲۵ بیمار برای آزمایشی که سال آینده به پایان می‌رسد، انتخاب شده‌اند.

“هاولز” که در سال ۲۰۱۹ تحت عمل جراحی قرار گرفته است، می‌گوید: قبل از عمل، من با همسرم به پیاده‌روی رفتم و ۲۰۰ یارد (۱۸۲ متر) از ماشین فاصله گرفتم و پس از آن مجبور شدم برگردم؛ زیرا نمی‌توانستم ادامه‌ بدهم. بعد از عمل، که ۱۲ ماه بعد بود نیز دوباره به پیاده‌روی رفتم و ۲.۵ مایل (چهار کیلومتر) پیمودم و حتی می‌توانستم بیشتر از آن هم راه بروم. این شگفت انگیز بود.

در حال حاضر هیچ درمانی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد. علائم این بیماری که منجر به آسیب تدریجی بخش‌هایی از مغز در طی چندین سال‌ می‌شود، شامل لرزش غیر ارادی قسمت‌هایی از بدن، حرکت آهسته، سفت شدن عضلات و از دست رفتن انعطاف‌پذیری است.

بیشتر افراد در سنین بالای ۵۰ سال علائم آن را بروز می‌دهند، اما حدود پنج درصد از مبتلایان اولین علائم را در سنین کمتر از ۴۰ سالگی تجربه می‌کنند. جراحی‌های سنتی برای پارکینسون شامل کاشت یک باتری نسبتاً بزرگ در قفسه سینه به همراه سیم‌هایی است که از زیر پوست تا بالای سر ادامه می‌یابند.

سیستم جدید تحریک عمقی مغز، کوچکترین سیستمی است که تا به حال ساخته شده و شامل یک باتری کوچک کاشته شده در جمجمه است. این سیستم تکانه‌های الکتریکی را مستقیماً به مناطق مورد نظر در مغز ارسال می‌کند. برای انجام این کار، پروب‌های الکتریکی در جمجمه و در اعماق مرکز مغز، به هسته‌های زیر تالاموس متصل می‌شوند. انجام این جراحی جدید تنها سه ساعت زمان می‌برد، یعنی تقریبا نصف زمانی که برای کاشت باتری‌های بزرگ‌تر صرف می‌شد.

“هاولز” می‌گوید: تا زمانی که برای شما اتفاق نیفتد، نمی‌توانید درک کنید که پارکینسون چقدر آزاردهنده است. بستن بندهای کفش تبدیل به کاری بزرگ می‌شود و این بر روی زندگی روزمره شما تاثیر زیادی می‌گذارد. وی می‌افزاید اینکه دوباره توانسته گلف بازی کند و کارهایش را بسیار سریع‌تر از قبل انجام دهد، به او بسیار کمک کرده است.

دکتر آلن وون

“North Bristol Trust” که یک مرکز ارائه‌دهنده خدمات سلامت ملی است، تاریخچه‌ی پرافتخاری در زمینه جراحی مغز برای کاهش علائم مخرب پارکینسون دارد.

“استیو گیل” (Steve Gill) جراح مغز و اعصاب، به طور خستگی‌ناپذیر در کنار دکتر “آلن وون” (Alan Whone)، متخصص مغز و اعصاب کار کرده است.

۱۰ سال پیش (در سال ۲۰۱۲) آن‌ها به جذب ۴۲ داوطلب مبتلا به پارکینسون به عنوان بخشی از یک آزمایش سه میلیون پوندی پرداختند تا نشان دهند که چگونه تزریق دارویی به مغز به نام GDNF می‌تواند زندگی بیماران را به طور اساسی تغییر دهد.

پیشرفت اخیر  می‌تواند زندگی هزاران بیمار مانند “تونی” را تغییر دهد، اما تنها در صورتی که NHS منابع لازم برای انجام این عمل را داشته باشد.

دکتر “آلن وون” می‌گوید: حدود ۱۴۰ هزار نفر مبتلا به پارکینسون در بریتانیا زندگی می‌کنند که حدود ۱۴ هزار نفر از آن‌ها می‌توانند از این دستگاه بهره‌مند شوند.

او توضیح داد: اگر شما مسن‌تر هستید، یا اگر به عنوان بخشی از بیماری پارکینسون دچار مشکل حافظه شده‌اید، این دستگاه برای شما مناسب نیست. اما اگر شما فردی جوان‌تر هستید که می‌توانید جراحی مغز و غیره انجام دهید، این دستگاه برای شما کاربردی است.