به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، به نقل از پایگاه خبری علمی و تخصصی میگنا، آلودگی هوا به صورت مستقیم با سیستم های تنظیم عصبی-شیمیایی ما تداخل می کند و توانایی ما را برای تنظیم افکار، احساسات و رفتارمان تحت تاثیر قرار می دهد. حتی نگران کننده تر، اینکه اثرات عصبی گسترده می تواند منجربه رفتارهای منفی خاصی مانند خشونت شود.
در حال حاضر، ما به خوبی از اثرات فاجعه بار انتشار گازهای گلخانه ای آگاه هستیم. ما درحال پمپاژ آلاینده ها به اتمسفریم. ثابت شده است که آلاینده های ارتفاع کم مانند مونوکسید کربن، دی اکسید نیتروژن، دی اکسید گوگرد و سرب، بر بروز برخی از سرطان ها مثل سرطان ریه تاثیرگذار است، موجب تشدید برخی از بیماری ها مثل آسم می شود و یکی از عوامل افزایش مرگ ومیرها بر اثر بیماری های قلبی و ریوی است.با این حال، یکی از قربانیان آلودگی هوا چندان موردتوجه قرار نگرفته است: یعنی «شناخت ما» و به عبارتی تاثیر روانی آلودگی هوا.پژوهش های انجام شده اکنون تایید می کند که آلودگی هوا به صورت مستقیم با سیستم های تنظیم عصبی-شیمیایی ما تداخل می کند و توانایی ما را برای تنظیم افکار، احساسات و رفتارمان تحت تاثیر قرار می دهد. حتی نگران کننده تر، اینکه اثرات عصبی گسترده می تواند منجربه رفتارهای منفی خاصی مانند خشونت شود.
آلودگی هوا و افزایش رفتارهای تهاجمی
چه کاری می توانیم انجام دهیم؟
یک مطالعه در مورد ترافیک منطقه مترو «تورنتو» نشان می دهد، ۷۵درصد از آلاینده های مضر از ۲۵درصد وسایل نقلیه که عموما قدیمی ترند، نقص فنی دارند و مصرف سوختشان بیشتر است، ناشی می شود. همچنین یک پژوهش در سال ۲۰۲۰ نشان داد که با افزایش استانداردهای آلایندگی و در کنار آن، افزایش خودروها، ذرات معلق ناشی از ترمز خودرو، فرسودگی لاستیک ها و ساییدگی سطح جاده از انتشار آلاینده های ناشی از مصرف سوخت، سبقت می گیرد.
