به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، محققان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در این پژوهش دریافتند که همسرآزاری یک مشکل اجتماعی و بین فردی است که فرایند خاصی برای پیشگیری ندارد ولی پیامدهای جبران ناپذیری بر زنان و کودکان بر جای میگذارد.
یافتههای این مطالعه می‌تواند سه حالت مختلف از وقوع خشونت را به تصویر بکشد. حالت اول: خشونت ممکن است در هر مرحله زمانی از دوران زندگی بروز کند. دوم: به نظر می رسد که شکاف یا مشکلی در روابط زناشویی وجود دارد و سوم: به احتمال زیاد، یکی از زوجین مشکل روانشناختی یا عدم کنترل بر هیجان دارد.
بنابراین پیشگیری از خشونت و پیامدهای آن مستلزم انجام مطالعات بیشتر و پیچیده تری خواهد بود. با توجه به ذهنی بودن ماهیت خشونت‌های غیرجسمی، روشهای عینی قابلیت اندازه‌گیری این خشونت‌ها را ندارند.
در این پژوهش که توسط مژگان مشتاق و با همکاری سیمین شرفی، رعنا امیری و مرتضی عرب زوزنی انجام شد، نتیجه اینگونه شد که همسر آزاری یک مفهوم زمینه‌ای است و از باورهای فرهنگی و نگرش مردم هر منطقه تأثیر میپذیرد. ممکن است درک و پذیرش افراد نسبت به خشونت و اهمیت آزارهای مختلف بین کشورها یکسان نباشد. به همین دلیل بعضی کشورها تنها انواع مختلفی از خشونت را ارزیابی کرده‌اند و نتایج متفاوتی را برای خشونت‌های مشابه گزارش داده‌اند.
